Irena Brodzińska urodziła się w 1933 r. w Pińsku. Muzyczne wykształcenie zdobyła tuż po wojnie w Krakowie, gdzie uczyła się m.in. w szkole baletowej. Jeszcze jako nastolatka tańczyła w teatrze muzycznym w Lublinie oraz na scenie krakowskiej i poznańskiej. W 1953 r. zadebiutowała jako śpiewaczka w Teatrze Muzycznym w Łodzi, a przez następne dwa lata występowała w Operetce Śląskiej w Gliwicach. W 1956 r. przyjechała do Szczecina na zaproszenie Jacka Nieżychowskiego – twórcy i pierwszego dyrektora operetki szczecińskiej. W styczniu 1957 r. wystąpiła w premierowym spektaklu "Kraina uśmiechu" otwierającym działalność operetki szczecińskiej. Ze sceną związana była do 1978 r. Publiczność pokochała ją od pierwszego spektaklu. Jak powiedział jeden z artystów "Irena była zjawiskiem". Podczas swojej kariery artystycznej otrzymała liczne nagrody i wyróżnienia, m.in. Bursztynowego Pierścienia, statuetkę 40-lecia Opery i Operetki oraz nagrodę marszałka województwa zachodniopomorskiego „Pro Arte” za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kultury. Była niezapomnianą divą operetkową, śpiewaczką, aktorką teatralną i filmową oraz tancerką.